แนะนำตัวเอง

ชื่อ วิไลวรรณ ก้อนภูธร ชื่อเล่นกุ้งคะ
รหัส 50010810424 สาขา เทคโนโลยีการอาหารและโภชนาการ (FN) คณะเทคโนโลยี
มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

ที่อยู่ 105/6 ถนนกันทรลักษณ์ ต.โนนผึ้ง อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี 3419
ความสามรถพิเศษ วาดรูป ออกแบบเสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย

ดอกไม้ที่ชอบ ดอกคาร่าลิลลี่ ดูมันสวยมากๆเลยนะคะเวลามองมันรู้สึกได้ถึงความอ่อนโอนของมันเวลาได้มองมันทุกครั้งรู้สึกดีมากๆเลยคะ

สัตว์เลี้ยงที่ชอบที่ชอบก็คือ การเลี้ยงสุนัข หรือน้องหมานั่นเอง ตอนมาเรียนที่มหาลัยปีแรกซื้อน้องหมามาเลี้ยงที่หอคะ นั่นเป็นน้องหมาตัวแรกที่เก็บเงินซื้อเองชื่อขนุนคะ เป็นพันธุ์ค็อกเกอร์ สีน้ำตาลน่ารักมากคะ ซนมากๆเลี้ยงได้ประมาณสี่เดือนขนุนมันก็ป่วยเป็นลำไส้อักเสบ พาเข้าโรงพยาบาลได้ประมาณอาทิตย์หนึ่งมันก็ตาย ตอนนั้นร้องไห้ไปหลายวันเลย คิดอยู่ตลอดเวลาว่าตัวเองเลี้ยงขนุนไม่ดี ปล่อยให้เค้าตาย จึงอยากฝากเพื่อนๆไว้นะคะถ้าเรายังไม่พร้อม เราอย่าเลี้ยงสัตว์ซึ่งมันก็มีชีวิตเหมือนเราเลยคะ มันน่าสงสารมาก

สัตว์เลี้ยงที่ไม่ชอบก็คือปลาทองค่ะ เพราะตอนเรียนประถม มีวิชางานเกษตรอาจารย์ให้เอาปลาทองมาคนละตัวมาเลี้ยงที่โรงเรียน แต่ตอนนั้นจำได้ว่าเพื่อนคนหนึ่งจับปลาทองขึ้นมาจากอ่างแล้วก็เอาเข็มทิ่มลงตรงท้องมัน มันดิ้นๆน่ากลัวมากเลยคะหลังจากวันนั้นกุ้งก็ไม่ชอบปลาทองอีกเลยไม่กล้าจับด้วย มันเป็นเรื่องวันวานที่น่ากลัวของกุ้งคะ ฮ่าๆๆๆ

มาถึงเรื่องความฝันที่อยากจะทำกันบ้าง ตอนเด็กๆพ่อกับแม่ส่งกุ้งไปเรียนวาดรูปค่ะ ไปเรียนทุกวันเสาร์อาทิตย์เลยตอนนั้นมันเป็นอะไรที่น่าเบื่อมากเลยคะที่ต้องทำตามใจท่าน พอตอนเรียนมัธยมเลือเรียนสาวิทย์-คณิต พอได้เรียนแล้วรู้สึกว่าตัวเองไม่เหมาะที่จะเรียนในสายนี้เลย อยากเรียนสายศิลป์ภาษา อยากจะเป็นแอร์โฮสเตรท คงจะเป็นความฝันของผู้หญิงหลายๆคนมั้งคะที่อยากจะทำงานอาชีพนี้ หนึ่งในนั้นก็เป็นกุ้งด้วย ก่อนสอบเอ็นทรานบอกกับพ่อแม่ว่าอยากเรียนคณะศาสตร์เอกภาษาอักกฤษ แต่พ่อกับแม่อยากให้เรียนในสาขาเทคโนโลยีการอาหารและโภชนาการเหมือนพี่ชาย ก็เลยตกลงกับพ่อและแม่ว่าสองอันดับแรกขอเป็นสาขาที่ตัวเองชอบ สองอันดับสุดท้ายเป็นสาขาที่พ่อแม่ชอบ ผลสุดท้ายก็ได้มาเรียนในสาขาที่พ่อแม่เลือกให้ ตอนแรกๆรู้สึกอึดอัดมากไม่รู้ตัวเองจะเรียนได้รึเปล่า แต่พอเรียนๆไปมันก็มีความสุขดีคะเลยคิดว่าถ้าตัวเองเลือกในสาขาที่ตัวเองชอบอาจจะทามได้ไม่ดีเท่านี้ก็ได้ ตอนนี้จะขึ้นปีสามแล้วการเรียนต่างๆก็อยากมากขึ้น กุ้งก็ว่าจะทามทุกอย่างที่ตัวเองได้รับมอบหมายให้ดีที่สุดคะ มาถึงวันว่างๆของกุ้งบ้างโดยส่วยตัวแล้วกุ้งเป็นคนชอบทางเค้กมากคะ อยากเรียนทำเค้ก ถ้าวันไหนว่างๆกุ้งก็จะชวนเพื่อนไปหาร้านเค้กอร่อยๆนั่นทานกันคะ เคยฝันนนะคะว่าอยากจะเปิดร้านเบเกอร์รี่อยากทำเค้าอร่อยๆให้คนที่มีความคิดความชอบมานั่งทานเค้ก คุยกันเรื่องต่างๆทำเป็นกึ่งห้องสมุดด้วยคะ ถ้าวันนั้นมาถึงกุ้งคงจะมีความสุขมากๆเลยคะ การแต่งตัวของกุ้งคือกุ้งเป็นคงชอบแต่งตัวมากคะ ชอบอ่านหนังสือแฟชั่น แต่ว่าไม่ได้แต่งตัวตามกระแสนะคะ กุ้งจะเลือกมากกว่าอะไรเหมาะหรือไม่เหมาะกับเรา ที่สำคัญต้องแต่งตัวให้ถูกกาละเทศะด้วยคะ

มาถึงเรื่องครอบครัวกันบ้างคะคุงพ่อกับคุณแม่รับราชการคะ บ้านกุ้งอยู่อุบลแต่พ่อกับแม่ต้องไปทำงานที่ศรีสะเกษทุกวันเลยคะเดินทางไปกลับวันละหลายกิโลกุ้งก็เป็นห่วงพ่อกับแม่เหมือนกันคะ กุ้งมีพี่ชายหนึ่งคนคะตอนนี้เรียนต่ออยู่ที่ต่างประเทศคะ พี่ชายจะไม่ค่อยสนิทกับกุ้งเท่าไหร่คะเพราะตอนเด็กๆเราไม่ได้อยู่ด้วยกัน ถูกเลี้ยงมาคนละครอบครัวคะ โตแล้วถึงได้มาอยู่ด้วยกันคะ พอจบมัธยมพี่ชายของกุ้งก็ไปเรียนต่อที่กรุงเทพไม่ค่อยได้กลับบ้านสักเท่าไหร่คะเราก็เลยไม่ได้สนิทกันเหมือนพี่น้องคนอื่นๆแต่กุ้งก็รักพี่ชายคนเดียวของกุ้งนะคะกุ้งรู้ว่าพี่ชายกุ้งเป็นคนดีคะพอพี่ชายของกุ้งเรียนจบปริญญาตรีแล้วพี่ชายกุ้งก้ไปเรียนต่อที่อังกฤษคะ นี่ก็เป็นปีที่สองแล้วที่พี่ไม่ได้กลับมาที่บ้านเลย พ่อกับแม่ของกุ้งก็คงคิดถึงพี่ชายกุ้งมากเหมือนกันคะถึงพ่อกับแม่ไม่พูดออกมากุ้งก็พอจะดูออก ทุกวันนี้พ่อกับแม่อยู่บ้านด้วยกันสองคนคะ กุ้งเลยพยายามหาเวลากลับบ้านบ่อยๆไปอยู่กับท่านคะ พ่อกับแม่ท่านแก่แล้วทำเพื่อเรามามากแล้วกุ้งก็เลยต้องพยายามเรียนให้จบเพื่อจะได้มีงานทำและตอบแทนบุญคุณของท่านคะ

ที่บ้านของกุ้งไม่กินเนื้อวัวคะ ตอนเด็กๆกุ้งอยู่กับย่าที่บ้านย่ามีแต่ผู้หญิงมี่พ่อกุ้งคนเดียวคะที่เป็นลูกชายคนเดียวของบ้าน ป้าๆของกุ้งท่านไม่กินเนื้อกันทุกคนคะ กุ้งก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร กุ้งไม่เคยถามป้าๆเลยคะตั้งแต่จำความได้กุ้งก็ไม่เคยกินเนื้อวัวเลยคะ แต่อย่างอื่นกุ้งก็กินได้นะคะโดยเฉพาะอาหารทะเลคะ กุ้งชอบกินหอยนางรมสดๆคะถ้ากินสดๆเนื่อมันจะหวานมากบวกกับความเค็มของน้ำทะเลความเผ็ดของน้ำจิ้มซีฟู๊ด เข้ากันได้ดีทีเดียวเลยคะ ซัมเมอร์ของทุกปีกุ้งจะไปหัวหินคะเพราะคุณย่ามีบ้านอยู่ที่นั่น ตอนเช้าๆเดินไปที่ชายหาดบรรยากาศดีมากคะ พอตกเย็นมาไปขี่ม้า เล่นบานาน่าโบ๊ทกัน เป็นเรื่องที่สนุกมากๆเลย แต่ปีนี้กุ้งไม่ได้ไปคะเพราะติดเรียนซัมเมอร์มีแต่พ่อกับแม่เท่านั้นที่ไป แอบอิจฉาพ่อกับแม่นิดๆคะ ถ้าเพื่อนๆว่างไปเที่ยวกับกุ้งได้นะคะจะได้มีเพื่อนเยอะๆคะ

ตอนเรียนสมัยมัธยมเคยเป็นเชียร์หรีดเดอร์ของโรงเรียนคะ แต่ช่วงม.6เทอมสองต้องได้ออกจากทีมเพราะประสบอุบัติเหตุขณะซ้อมคะ ทำให้เส้นเอ็นที่หัวเข่าอักเสบ ตอนนั้นเสียใจมากคะเพราะทีมจะไปแข่งแต่เรากลับมาเป็นแบบนี้ กุ้งเป็นคนรับส่วนหัวของเพื่อนคะ ขณะนั้นกุ้งยังไม่พร้อมแต่เพื่อนนับแล้วโยนเพื่อนอีกคนขึ้นไปแล้ว กุ้งเลยรับเพื่อนผิดถ้า เอาเข่าลงกับพื้นคุณหมอบอกว่าเส้นเอ็นอักเสบต้องพัก กุ้งเลยไม่ได้เล่นจากนั้นเป็นต้นมาคะ กุ้งรักษาเส้นเอ็นอักเสบนานประมาณเกือบสองปีได้คะ กว่าจะหายเป็นปกติ ตอนนั้นก็ดีขึ้นมากแล้วแต่ก็ต้องยังระวังเรื่องการเล่นกีฬาที่โลดโผนเกินไปคะ เพราะต้องรักษาสุขภาพของตัวเองให้ดีๆ เพราะกุ้งก็เชื่อว่าทุกคนสามารถเล่นกีฬาได้แต่ต้องอยู่ในการดีแลของผู้เชี่ยวชาญ ไม่ฝ่าฝืนคำสั่งของท่านเพราะถ้าทำแบบนั้น อาจเกิดอุบัติเหตุเหมือนกุ้งได้นะคะ อยากฝากเพื่อนๆไว้ตรงนี้ด้วยละกัน เพราะกุ้งเคยมีประสบการณ์มาแล้วคะ ยังไงก็อย่าลืมดูแลสุขภาพของตัวเองได้นะคะ กุ้งเป็นห่วงเพื่อนๆทุกคนคร้า

สุดท้ายมาถึงเรื่องนิสัยใจคอของกุ้งกันบ้างคะ โดยที่กุ้งเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้านและก็เป็นลูกคนเล็ก จึงค่อยข้างที่จะเอาแต่ใจตัวเองมากคะ แต่ก็เข้ากับคนง่ายนะคะ ร่าเริง แจ่มใสตามวัย เป็นคนที่โกรธง่ายหายเร็วคะ และที่สำคัญเป็นคนที่ร้องไห้ง่ายมากถึงขั้นsensitiveได้เลย เป็นคนขี้เหงามากคะไม่ชอบอยู่คนเดียวเลย เวลาอยู่คนเดียวแล้วรู้สึกกลัวๆยังไงไม่รู้คะ คงเป็นตอนเด็กๆมั้งคะที่มันยังฝังใจอยู่ ตอนเลิกเรียนเกือบทุกวันคุณป้าไปรับกุ้งค่ำทุกวันเลยจนเพื่อนๆที่โรงเรียนกลับกันหมดเหลือแต่กุ้งกะคุณครูสองคนแทบจะทุกวัน แต่ก็ดีนะคะมันทำให้ตอนนี้กุ้งเป็นคนตรงเวลามากขึ้น เพราะคิดถึงตอนเด็กๆแล้วกุ้งรู้ได้เลยว่าการรอคอยมันเป็นยังไง อีกอย่างหนึ่งก็คือกุ้งเป็นคนพูดตรงมากคะและก็เป็นคนที่ไม่ค่อยยอมคน ถ้าเราผิดเรายอมรับและขอโทษแต่ถ้าเกิดกุ้งไม่ผิดแล้วกุ้งจะไม่มีวันยอมเลยคะ อาจจะเป็นนิสัยที่แย่นะคะแต่กุ้งก็พยายามที่จะแก้ไขตัวเองให้ดีขึ้นกว่าเดิมคะ กุ้งหวังว่าเพื่อนๆคงจะได้รู้จักกุ้งมากขึ้นจากการแนะนำตัวครั้งนี้นะคะเพื่อนๆ